| Amsterdam CS heeft een veel geroemde architectuur.
                Het interieur van het Koningspaviljoen is
                de kroon op dit ontwerp van Cuypers. In deze rijkversierde ruimte
                bevinden zich de unieke olieverfschilderingen van Georg Sturm.
                Ze verbeelden de maanden van het jaar. Deze mooie schilderingen
                bleken vanaf 2003 plots zeer sterk achteruit gegaan. De muren
                bladderden af, de schilderingen raakten zwaar beschadigd. Sommige
                stonden aan de onderkant bol van het vocht. De
                situatie leek hopeloos. Wat was de oorzaak? Nog geen acht
                jaar eerder waren ze gerestaureerd en sinds de afronding van
                de restauratie in 1999 was dit paviljoen als nieuw! Nu vielen
                de schilderingen van de muren.  Rescura werd door de NS om een grondig onderzoek en om advies
              gevraagd. Het was duidelijk dat het hier om acute
              vochtproblemen ging. Alleen, waar kwam het
              probleem exact vandaan? Want niet alleen in het historische
              interieur van het Koningspaviljoen waren er vocht- en zoutproblemen.
              Ook in de ruimten erboven. Een losgeraakt deel van het kapiteel
              op een hoekpilaster kwam daar spontaan naar beneden als gevolg
              van een aantasting door zouten. Van een daklekkage was geen
              sprake. Wat was er gebeurd? Onderdeel van Rescura’s analyse was een infrarood-onderzoek
              van de buiten- en binnenmuren. Meten is immers weten. Deze moderne
              onderzoeksmethode wierp een verhelderend licht op de oorzaak van
              de plotselinge problemen. Een recent aangebrachte beschermingslaag
              op de buitenmuur (een zgn. hydrofoberingslaag) bleek de
              oorzaak. De infrarood-beelden toonden aan dat de buitenmuur op
              sommige plaatsen wel vocht binnenliet, maar als gevolg van de niet
              goed aangebrachte ‘bescherm’-laag datzelfde vocht daarna
              niet meer kwijt kon. Vocht zoekt in zo’n geval zijn eigen
              weg. Helaas met desastreuze gevolgen.
              Het meteen restaureren van het in zeer slechte staat verkerende
              schilderwerk heeft nu nog geen zin. Eerst moet de oorzaak aangepakt. Wat te doen met de schilderingen
              die het meeste risico liepen? Rescura ontwikkelde een procédé om
              deze schilderingen in hun geheel ‘van de
              muur te nemen’. In afwachting van herstel en beter
              tijden. Opnieuw een niet alledaagse, unieke oplossing. De schilderingen
              zullen na het herstel van de buiten- en binnenmuren, inclusief
              het dunne laagje pleister dat er nog achterop zit, op de muur worden
              teruggeplaatst. Daarna kan het cherubijntje van debovenste
              foto een grondige opknapbuurt krijgen. Vanaf die dag kan hij bij
              de hooggeplaatste bezoekers van dit paviljoen weer jaren bewondering
              oogsten.  
 >> project Grote of Sint Bavokerk
 >> project Rijksmuseum
 >> project Feijenoordstadion
 >> project Rapenburg
  65
 >> project Sieboldhuis
 >> project Regentenkamer
 >> project St
  Gerlachus
 >> project Amsterdam
  CS
 >> project Reguliersgracht 63
 >> reportage Concertgebouw
 >> reportage Henkes-wandschildering
 >> reportage Oude Stadhuis Den Haag
 >> reportage plafond A�dam
 >> reportage particulieren
 >> Download
    printversie achtergrondinfo>> Geef
  u op voor digitale nieuwsbrief met projectvoorbeelden
  >> Home >> Omhoog
 |