Zowel interieur als exterieur van dit opvallende 5-laagse grachtenpand zijn prachtig gerenoveerd. Het werd in 1882 gebouwd en ingericht als toonzalen-pand en directiewoning voor timmermans-aannemersbedrijf Zeeger Deenik & Zoon. Het rijk gedecoreerde interieur moest het ambachtelijke niveau van Deenik tonen. Deze rijkdom aan vakmanschap werd na kleurenonderzoek van Rescura onder dikke overschilderingen herontdekt. Na een 3-jarige restauratie door Stadsherstel en Rescura kreeg het pand in 2003 haar toonzaalfunctie terug: nu als hét voorbeeld van Amsterdamse, laat 19e eeuwse bouw- en interieurdecoratie.
Nieuwsgierig?
Het pand fungeert tegenwoordig niet alleen meer als kantoor en pied-à-terre van Rescura, het is ook te huur! Voor recepties, diners, vergaderingen, besprekingen en ... zelfs voor beperkte woonprojecten. Onderaan deze pagina meer info daarover.
Ontworpen door een gerenommeerd architect
De invloedrijke architect Isaac Gosschalk (1838-1907) is de ontwerper van dit pand. Linksboven op deze pagina ziet u een ontwerp-aquarel van nr 63 van zijn hand. Hij is ook de architect van de Westergasfabriek, het Groninger station en talrijke Amsterdamse bouwwerken waaronder de Heinekenbrouwerij. Drie jaar vóór de bouw van Reguliersgracht 63 ontwierp Gosschalk voor Deenik Reguliersgracht 57-59 (links op de foto): een nieuwe werkplaats alias winkel met daarboven een woonhuis. Als je op de gracht staat, is duidelijk dat hier dezelfde ontwerper aan het werk is geweest: beide panden hebben veel internationale en historische stijlelementen in de gevel. Voor nummer 63 zijn dat de houtbouw van het erkerraam in Engelse Queen Anne-stijl op d derde verdieping en de Hollandse renaissance. Gosschalk refereert bij beide gevels echter ook aan een middeleeuws-Duitse sfeer, kenmerkend voor de historische interesse van Gosschalk.
Kosten nog moeite
Amsterdam groeide in de 19e eeuw explosief. Het bedrijf van Deenik & Zoon profiteerde hiervan en groeide en bloeide. Op de oude 17e-eeuwse fundering en bouwmuren liet hij zijn tweede pand bouwen: nummer 63. Met een imposant privé-kantoor annex woonhuis voor de directeur zelf. De oude indelingsopzet van voorhuis, binnenplaatsje met verbindingsgang, en klein achterhuis bleef daarbij in tact. Het souterrain verdween, Gosschalk koos voor een gelijkstraatse ingang. Kosten nog moeite werden gespaard. Dat zie je aan de ornamentiek in de gevel, dat zie je binnenshuis aan de rijke afwerking. Daarbij zijn ook details uit het oorspronkelijke zeventiende eeuwse pand verwerkt.
Eikenimitaties en palmetsjablonen
Nadat er door Rescura uitvoerig kleuronderzoek is gedaan, bleek onder allerlei overschilderingen een zeldzaam en uitzonderlijk gaaf negentiende-eeuws interieur schuil te gaan. Dit interieur hebben we geheel in oorspronkelijke staat terug kunnen brengen. Op de eerste verdieping bijvoorbeeld de toonkamer-in-eiken. Niet dat er veel eikenhout is verwerkt: al het houtwerk was beschilderd in eikenimitatie. Vloerdelen, lambrisering, muurstijlen, plafondbalken en schoorsteen. De velden van de muurstijlen bleken opgesierd met palmetsjablonen en afgebiesd met een bladslingerrand. In drie jaar tijd werden alle details zeer precies teruggebracht.
Pilasters met fraai gesneden guirlandes
Ook de tweede verdieping is rijk aan decoratie. De schouw met zijn gedraaide, en met ranken versierde zuilen valt meteen op. In de schouwbalk zijn de initialen van bouwheer Zeeger Deenik verwerkt, samen met het jaartal van de voltooiing van het interieur, 1883. De spiegel op de schoorsteenmantel is gevat in pilasters met fraai gesneden guirlandes. Op de mantel staat de spreuk: ‘Effen is slecht treffen’ (het is moeilijk om het iedereen naar de zin te maken).
Geëtste en vergulde ramen
Het houten plafond van de voorkamer op de tweede etage is ook heel bijzonder. Het is verdeeld in vakken met fraai houtsnijwerk. Je ziet het gereedschap van kunstenaars en ambachtslieden, zoals de schilderkunst, beeldhouwkunst en bouwkunst. Andere vakken hebben schilderingen met rijke bloemslingers en renaissance-achtige kopjes. De schuifdeuren naar de achterkamer zijn ook zeer bijzonder: ze hebben geëtste en vergulde glazen ramen. Deze zijn zeer toepasselijk gesierd met de portretten van twee grote zeventiende-eeuwse bouwmeesters: Hendrick de Keyser en Jacob van Campen.
__________________________________________________________________________
Mooi artikel over Reguliersgracht 63 in Residence nov. 2007
>> klik hier
__________________________________________________________________________
>> project Grote of Sint Bavokerk
>> project Rijksmuseum
>> project Feijenoordstadion
>> project Rapenburg
65
>> project Sieboldhuis
>> project Regentenkamer
>> project St
Gerlachus
>> project Amsterdam
CS
>> project Reguliersgracht 63
>> reportage Concertgebouw
>> reportage Henkes-wandschildering
>> reportage Oude Stadhuis Den Haag
>> reportage plafond A�dam
>> reportage particulieren
>> Download
printversie achtergrondinfo
>> Geef
u op voor digitale nieuwsbrief met projectvoorbeelden
>> Home
>> Omhoog
|
